مقایسه تاثیر هشت هفته تمرینات اصلاحی ویزه در آب و خشکی بر تغببرات کیفوز و برخی شاخص های ریوی دانشجویان پسر

هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر هشت هفته تأثیر تمرینات اصلاحی ویژه بر زاویه کیفوز و برخی شاخص های ریوی دانشجویان پسر دانشگاه اصفهان بود. 30 مرد مبتلا به کیفوز ( زاویه کیفوز? 40، سن 705/0±70/20 سال، قد19/6±5/175 سانتی متر، وزن 23/8±19/64 کیلوگرم ) در این مطالعه شرکت کردند و به صورت تصادفی در دو گروه 1 (گروه تمرین اصلاحی در آب) و گروه 2 (گروه تمرین اصلاحی در خشکی) تقسیم شدند. زاویه کیفوز آزمودنی ها بوسیله خط کش منعطف به عنوان یک روش غیر تهاجمی و معتبر اندازه گیری شد. شاخص های ریوی مانند: ظرفیت حیاتی با فشار ( fvc )، حجم هوای بازدمی با فشار در ثانیه اول (fev1 ) و حداکثر تهویه ارادی (mvv ) بوسیله اسپیرومتری دیجیتال اندازه گیری شد. برای تجزیه و تحلیل داده های پیش آزمون و پس آزمون در گروه های تجربی پس از هشت هفته تمرینات اصلاحی ویژه و همچنین مقایسه بین گروه ها در هر یک از شاخص های مورد نظر از روش تحلیل واریانس با repeated measure ( اندازه های تکراری ) استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد، در گروه تجربی1 ( گروه تمرین اصلاحی در آب ) و گروه تجربی 2 ( گروه تمرین اصلاحی در خشکی ) زاویه کیفوز و شاخص های ریوی fvc، fev1 و mvv پس از هشت هفته تمرین اصلاحی ویژه به طور معناداری بهبود یافت ( 05/0?p ). سرانجام بین دو گروه هیچ اختلاف معناداری در زاویه کیفوز و شاخص های ریوی (fvc، fev1، mvv ) مشاهده نشد (05/0?p ). نتیجه گیری، بر اساس نتایج تحقیق ما میتوانیم اجرای تمرینات اصلاحی را برای افراد دارای کیفوز در محیط تمرینی آب و خشکی پیشنهاد کنیم.